
“Dit is toch wie je bent?”
Weinig gezichten die door zoveel zijnpijn getekend zijn als dat van Liam Neeson.
In één van mij eerste blogstukjes vergeleek ik de tand des tijds die zich in een gezicht vastbijt met de schoonheid van het craquelé rond de glimlach van de Mona Lisa. Ook in die gezichtsgroefjes ligt schoonheid. Ze vormen het grondplan van je ziel. Zichtbare oneffenheden langs de buitenkant, geboetseerd door de vaak onzichtbare mal van je binnenkant. Concentrische rimpelcirkels rond je ogen. Die gezien mogen worden. Want je mag écht gezien worden.
Zeker wanneer je gezien wordt zoals je bent.
Authenticiteit staat niet toevallig centraal in het moodboard waarmee ik mezelf destijds in kaart bracht om de weg naar mezelf terug te vinden en die weg zoveel mogelijk te zijn.
Daarom is dit mijn warme wens voor jou in 2025:
voel
hoe je zielen verblijdt
met jouw authenticiteit
wie die niet ziet
ziet jou niet
het zijn
verdienjenietjes
zinloze ik-verdrietjes
trek je lijn
minder zijnpijn
(Foto – Liam Neeson – Saints & Sinners)