De meest recente blogartikels en een handige zoekfunctie op trefwoorden staan onderaan (smartphone) of rechts (pc). Onder ieder stukje kan je naar het vorige of het volgende doorklikken.
De inspiratie voor de schrijfsels haal ik uit mijn persoonlijk verhaal, de dingen of mensen die iets in mij losmaken, de actualiteit en hoe het leven mij ontmoet (heeft). Ik hoop dat anderen herkenbaarheid en kwetsbare warmte vinden in de door mij geweven zachte letternestjes. Dat ze met vertrouwen in de spiegel van mijn wekpot kijken, om schuchtere emoties te laten rijpen en wakker te maken.
Dit zijn de thema’s:
Burn-out
Mijn wake-up call, waardoor eindelijk het besef kwam dat ik best even stilstond bij en opnieuw op zoek ging naar mezelf. En meteen ook de reden dat ik in mijn pen gekropen ben: het verhaal van afglijden, confrontatie, herstel en herwonnen evenwicht is de rode draad in mijn boek. Ik ijver ervoor om het taboe op mentaalmoeheid te doorbreken en anderen via een herkenbaar verhaal handvatten aan te reiken. Delen om te vermenigvuldigen. Via individuele kwetsbare verhalen naar een collectieve kracht.
Stilstaan bij jezelf
Noem het ‘mindfulness’ met een modieuzer woord. Of ‘aandacht’. Voor mij is het de tijd en ademruimte – ook letterlijk – nemen om even stil te staan en afstand te nemen van de continue ratrace, ook die in je hoofd. Over aanvaarden en loslaten, zonder op te geven. En nu te zijn. In plaats van enkel met gisteren en morgen in je hoofd te zitten.
Op zoek naar jezelf
Een wake-up call (burn-out, depressie, scheiding, verlies) gaat vaak gepaard met een identiteitscrisis. Wie ben je en hoe haal je (opnieuw) het beste in jou naar boven? Je bent geen betekenisloze acteur in een toneelstuk dat door anderen geschreven wordt maar de regisseur van jouw eigen context. Alles wat je nodig hebt, zit in jou. Een pleidooi voor authenticiteit.
Hoogsensitiviteit
15 tot 20% van de bevolking is hoogsensitief. Ik ben nu blij HSP-positief maar die eigenschappen wogen eerder bijzonder zwaar en maakten mijn rugzak na verloop van tijd ondraaglijk zwaar. Het is onze verantwoordelijkheid om vooral hooggevoelige kinderen en (jong)volwassenen erop te wijzen dat ze goed zijn zoals ze zijn vooraleer het glas van de spiegelmaatschappij ze breekt.
Waar je werkelijk ademt 
Wat ook niet helpt is dat de meeste werkgevers je 40 uur laten werken terwijl je 38 moet doen..is toch mooi zeggen ze, dan zo kan je vakantie opsparen. Ik vind dat het daar niet voor bedoeld is, ik werk nu al 43 jaar en ik heb het zo hard zien veranderen, vroeger had je echt gedaan na 8 uur werken, nu moet je een strakke planning volgen en vroeger zat daar meer speling op, timemanagement is een vies woord voor mij, geef je werknemer de vrijheid en hij doet het ,maar het zo robotiseren van de mens vind ik echt een ziekte die je op termijn kapot maakt. Timemanagement gaat telkens een grens opzoeken die de rek zo lang maakt tot ie knapt. 8 uur werken zouden weer 8uur moeten zijn..een utopie nu met momenten.
LikeLike