TaalBrouwer

Ik ben mijn goede vriend nog altijd dankbaar want pakweg 15 jaar geleden plantte hij het zaadje voor wat later de naam van één van mijn nevenactiviteiten zou worden. Tijdens onze salesopleidingen deden we wel eens een rondje rollenspellen, waarbij één collega in de huid van potentiële klant kroop terwijl de andere zijn of haar beste verkoperspetje opzette. Ik speelde een beginnende copywriter, op zoek naar nieuwe klanten. De T en de B scholen netjes in die verzonnen benaming en de Bro(u)w van mijn familienaam klonk aardig op maat. Mijn pen was toen vooral actief voor campagnes binnen onze eigen organisatie. Een sprong naar iets anders zat niet meteen in mijn hoofd aangezien ik genesteld zat in leuke dingen die ik graag met fijne mensen deed.

Na de crash bleek het toetsenbord een manier om de weg naar mezelf terug te vinden, van blog naar boeken, opiniestukjes en zelfs kwetsbaar verhaaldelend op het podium. In die tijd rijpte ook het idee om echt voor anderen te schrijven. Zo ontpopten waarjewerkelijkademt.be en de TaalBrouwer zich tot een aangename mix die voor persoonlijk evenwicht zorgt in combinatie met een 4/5^e job. Iets wat ik ook al anderen adviseerde en waarin ik zelfs een oplossing zie voor één van de grootste uitdagingen in onze samenleving: het vat vacatures en het aantal inactieven. Bij mij is dat blokje een bijberoep. Het kan net zozeer iets caritatiefs zijn, hulp in de zorgsector of wat dan ook, eventueel zelfs financieel of fiscaal gestimuleerd om het loonverlies op te vangen. In al mijn naïviteit blijf ik geloven dat het de samenleving beter kan maken.

Een ondertussen ex-collega was destijds zo lief om mee naar het logo te kijken. Er hoorde wat groen in om mijn zachte karakter te duiden, terwijl de letters van het woord ‘ademruimte’ hun juiste volgorde vinden in een trechter richting essentie, net zoals schrijven voor mij een manier is om mezelf op een rijtje te zetten, te houden.

Bijna tien jaar later heb ik nog geen seconde spijt gehad. Enerzijds leer ik fijne mensen kennen die hun persoonlijke verhaal met me delen of die de missie, visie en strategie van hun bedrijf uit de doeken doen. Anderzijds houdt het mijn pen en blik op de ondernemerswereld scherp, wat relevant is voor mijn hoofdberoep. En af en toe mocht ik mensen met elkaar in verbinding brengen omdat ik aanvoelde dat ze iets voor elkaar konden betekenen.

Ondertussen proefden meer dan honderd klanten van mijn TaalBrouwsels. Een aantal onder hen zijn zo vriendelijk om mee te geven waarom ze die weten te smaken. Hun mooie woorden geven perfect weer waarom ik doe wat ik doe: het verhaal achter de onderneming, de mens in de ondernemer ontdekken en die ingrediënten tot behapbare teksten voor de juiste context brouwen. Lees ze op https://taalbrouwer.be/proevers/

Het maakt me extra dankbaar voor het pad dat naast mijn rivier loopt, waardoor ik zowel kan zwemmen als wandelen, terwijl alles wat ik rond mentale gezondheid doe een brug vormt om even op stil te staan en mijn biotoop te overschouwen. Een brug die ook anderen helpt wanneer het water te diep dreigt te worden of de stroming onhoudbaar. Een cocon. Van waaraf ze voorzichtig voelend kunnen pootjebaden. Traag mag. Glijden als een slak. Stapjes zetten. Pauzeren. Of grote sprong. Vooral zin krijgen. Zoals letters woorden worden. En woordenreeksen betekenis vinden.  In verhalen. Jouw verhalen.