Een dag of twee in Koudekerke bij Vlissingen, net na de hevige storm, maakten meer dan één moment van stilte in mij los. Gevat in weinig woorden en (bewegend) smartphonebeeld, sprokkelde ik wat indrukken bij elkaar van hoe het nu mij in zich opnam.
waar de zon zilt water kust
en het helmgras wind trotseert
daar ziet zachte ziel de rust
die gemoed gezwind warm smeertwaar paalhoofden gepokt in rijen
de denkstroom in het zand doen stranden
daar kan storm met stilte vrijen
gedachteruis in woorden landendag spiegel van de zeeuwse zee
van branding tot aan duingeglooi
de warme ruimtewolkjes neem ik mee
dit nu was ademgevend mooi
De ochtend






De avond




Het strand, de ultieme plek voor heel veel ademruimte. Prachtige foto’s man.
LikeLike
Mooi in woord en beeld
LikeLike
Heel mooi, voor mij is dit ‘de overkant.’
LikeGeliked door 1 persoon