Op dagen oud en grijs

Vorige week, op een koude en regenachtige ochtend, kwam Asaf Avidan  zijn woorden melodieus in mijn oren fluisteren: “One day baby, we’ll be old, oh baby we’ll be old and think of all the stories that we could have told.” Ik had dat nummer al vaker gehoord maar dankzij de file – nooit gedacht dat ik een verkeersopstopping dat ooit zou toeschrijven – nam ik de tijd om naast fysiek in de wagen ook even mentaal bij de tekst stil te staan. Het nummer speelt zich in de context van een minder fraaie relatie af maar past ook perfect in de context van hier en nu. Liefdesverhalen die ooit verteld hadden kunnen worden zijn de individuele en collectieve dromen die we hadden kunnen waarmaken.

Daarom een pluk-de-dag-sprokkel:

op dagen oud en grijs
gevuld met mijmerdenken
mooie verhalen tijdens reis
die leven had kunnen schenken

jonge warme dromen
in stilte bevroren en versmacht
vonden kleurloos onderkomen
in rugzak van wat wordt verwacht

angstig om geluk te proeven
hart telkens aan de kant
in zekerheid van on-geluk vertoeven
de status-quo van het verstand

verstikken van verlangen
geen adem om te zijn
geen ruimte voor ontbangen
in koude harnas van pijn

kieper illusies overboord
nog vooraleer ontstaan
bezeil de golven ongestoord
je tocht zal beter gaan

oogst vandaag je dromenboom
want rijp wordt morgen rot
plant bomen met die droom
tot bos vol ziels- en hartgenot

omarm vergankelijkheid
laat los wat was
bezuurstof werkelijkheid
en grijp je nu-canvas

zonder rugzak wandelt fijn
verlicht lichaam en geest
twijfelend had kunnen zijn
wordt knipoog naar wat is geweest