In zijn boek “Onbeperkt houdbaar – Ververs jezelf” stelt de Nederlandse auteur Jeroen Busscher dat net zoals goederen en diensten ook vaardigheden zullen commoditizen. Wat betekent dat? Wanneer het product dat je verkoopt een commodity – lees vervangbaar – dreigt te worden, gaat er in de bedrijfswereld meestal een alarmbelletje rinkelen. Je loopt dan namelijk het risico aan marktwaarde in te boeten of zelfs aan de kant geschoven te worden. Er zijn volgens Jeroen echter vier houdbare eigenschappen: analyseren, organiseren, beïnvloeden en creativiteit.
Creo ergo Sum. Ik creëer dus ik besta. Iedereen kan op zijn eigen manier creëren, creatief zijn. Hoewel ik volgens sommigen met woorden goochel en ze in een handomdraai zin geef, ligt mijn HHG (Handige Harry Gehalte) bijvoorbeeld op hetzelfde niveau als de milieuvriendelijkheid van een met sjoemelsoftware gepimpte dieselwagen. Maar dat vind ik niet erg. Ieder heeft zijn creatieve kwaliteiten, zijn kerntalenten. Daardoor hebben wij mensen elkaar nodig. Symbiose (Grieks voor samenleven), idealiter mutualisme waarbij beide deelnemende soorten voordeel hebben.
Vroeger werd een mals stukje vlees of hoeveboter voor vers ambachtelijk brood of groenten en fruit geruild. Zo kon iedereen overleven. Nu betalen we elkaars producten of kwaliteiten met papieren briefjes waarop een afgesproken waarde staat, een plastic kaart of zelfs bitcoins. Soms doen we gewoon iemand een plezier, een vriendendienst. Soms verwachten we er zelfs helemaal niks voor terug (Lees Homo Homini Lupus). Ooit was een talent trouwens een munteenheid. Elkaar via de uitwisseling van talenten helpen is dus eigenlijk nog niet zo ver gezocht. Dat leidt tot een ander magisch woord: co-creatie. De beste garantie om ervoor te zorgen dat je organisatie innovatief en onvervangbaar blijft. En dat jij bloeit.
Wanneer ben je het meest waardevol in die co-creatie? Als je in een context (privé, professioneel) evolueert waarin je jouw talenten ten volle kan uitspelen, krijg je energie. Als dat niet het geval is, zal het eerder aan je batterijen knagen en raak je steeds meer van jezelf vervreemd. Want je bent je talenten. Veel werknemers ervaren dat hun kwaliteiten onvoldoende benut worden en dat ze onvoldoende gestimuleerd worden om hun kennis en vaardigheden verder te ontwikkelen. Steeds meer werknemers voelen zich daardoor minder verbonden met het bedrijf waarvoor ze werken. De passie en creativiteit van die medewerkers ebt stilaan maar zeker weg. Hun productiviteit daalt en de organisatie creëert minder of zelfs geen toegevoegde waarde. Onhoudbaar. Eindresultaat: from creo to zero.
“De moed om zekerheden los te laten is een vereiste voor creativiteit.” (Erich Fromm)
En jij? Hoe is het met jouw versheidsdatum en creo-gehalte gesteld? De beste garantie voor onbeperkte houdbaarheid is jezelf zijn. Jezelf continu heruitvinden. Sommige van je talenten zijn met de tijd misschien wat gaan indommelen door de context waarmee je jezelf verzoend hebt. Jouw ratio streeft naar een status-quo. Je hart en je verbeelding kunnen die doorbreken. Daarvoor moet je misschien (valse) zekerheden loslaten. Risico’s nemen. Doe jezelf en anderen de grootste vriendendienst. Hou elkaar vers.