Joepieleum

Gefeliciteerd met je jubileum bij WordPress.com! Je hebt je 5 jaar geleden geregistreerd. Bedankt voor het gebruiken van onze service. Ga zo door met bloggen.

Dat bericht verrast me want ik stond er niet bij stil dat het al vijf jaar geleden is dat ik voor het eerst met meer dan een klein beetje onzekerheid mijn eerste schrijfsels echt op de grote wereld losliet.

De tijd vliegt, zegt het cliché. En dat klopt, ook als je die tijd de ruimte geeft om te vertragen en anders of met afstand naar jezelf en de dingen te kijken. Want dat was voor mij de manier om niet meer met mentale pijn geparkeerd te zijn tussen angst en twijfel maar zachtkrachtig te glijden tussen hoop en durf. Schrijven om de kronkels in mijn brein al eens de vrije loop te laten en tegelijkertijd onder controle te houden. Mijn gevoel meer volgen en hoofd als het ware even uitschakelen, om één van de deelnemers aan Down the Road te parafraseren toen die zijn kameraad het advies gaf zijn hoofd af te zetten om niet meer te denken. Eenvoud en authenticiteit liggen soms voor het rapen.

Blij dat ik mezelf toen waarjewerkelijkademt.be geschonken heb, zo tussen de twee gebaarde cadeauverdelers die in december hun opwachting maken, wat er wereldwijd ook gebeurt. Iet giet oan, het gaat door. Hoe dan ook. Tijd is coronaproof. Zo noem ik mijn verjaardag wel eens een detail in de wereldgeschiedenis en ben ik – het zal je niet verbazen – niet de grootste feestvierder met kerst en nieuwjaar. Georganiseerde warmte is mooi als ze oprecht is. Toch geniet ik vooral van de onverwachte, spontane kleine gelukjes die mijn pad kruisen. Ook die heb ik via de voorbije 166 gedeelde blogstukjes proberen te vermenigvuldigen.

Blij dat jullie die letters opgeraapt hebben, me 83.000 keer gelezen hebben en regelmatig op deze pagina’s of via een persoonlijkere boodschap lieten weten dat de woorden en beelden een verschil maken. Het voelt aan, zoals ik eerder beschreef, als jullie kwetsbaarheid die aan de warmte van de door mij in elkaar geweven letternestjes toevertrouwd wordt. Aan mijn wekpot, om schuchtere emoties te laten rijpen en wakker te maken. #metoovulnerable

Blij dat jullie voor mij mee het verschil gemaakt hebben. Mij valt de dankbaarheid te beurt dat ik je even op mijn slakkenschelp heb mogen meenemen om af en toe anders stil te staan, je voelsprieten met een bewuster besef uit te strekken en te bewegen. Vanuit de overtuiging dat ik je niets kan leren omdat alles al in je zit. Goed kijken en voelen. Jij bepaalt of je iets doet met wat je weet.

Blij dat schrijven het begin was van een glijbeweging die niet meer stilviel en uitgemond is in inspirerende individuele spiegelgesprekken, verrijkende collectieve deelshops, twee boeken recht uit het hart, getuigenissen in woord, geluid of beeld en andere projecten die momenteel uitgebroed worden. De vliegende tijd zal hun rijpheid wel aangeven.

Blij dat ik naast heel wat nieuwe woorden ook mezelf (her)ontdekt heb.

Dankjewel dat ik mijn ei bij jullie kwijt mocht.
De volgende keer dat ik er wafels mee bak, is dat op jullie gezondheid.
Prima mindfulness trouwens…

Stay safe. Keep Moving. Be you.

Tommy

Bij dit joepieleum hoort uiteraard het filmpje waarin de slak voor het eerst opdook…