Voor deze #gedichtendag deel ik een kronkel die tijdens en na de herstelling van een sterretje in mijn voorruit in me opkwam. Zo past die toch een beetje in de oproep rond deze Gedichtendag om een tekst op ramen te kalken. En wat het thema ‘Thuis’ betreft, kan hij wel, want thuis begint bij jezelf, in je ziel.
Sterretje
ferme tik
sterretje
in ruit
fluks gefikst
lepeltje lijm
wat warmte
en geduld
litteken zichtbaar
glas weer gewapend
in garantie vereeuwigd
geblutste blik
naar spiegelogen
barstjes
in zachte ziel
scheurtjes
in gevoelig gemoed
ook zo geheeld?
zoek de zalf
die wan wegveegt
en hoop herstelt
Weer eentje voor de gedichtenbundel…
Waar je werkelijk ademt 