Smile

Even checken. Hoorde, las of zag jij begin deze week veel rond de zogenaamde Blue Monday? Die valt volgens één of andere wiskundige formule namelijk in de laatste volle week van januari of op de derde maandag van die maand. Aangezien we een tijd geleden veel meer met Black Friday bekogeld werden, wordt de voorgekauwde deprimaandag gelukkig (nog) niet zo commercieel uitgemolken als die bewuste vrijdag waarop je ontelbare koopjes van je leven kunt doen.

Nog een check: indien berichten rond Blue Monday je zintuigen bereikten, heb je je dan laten (af)leiden tot kuddegedrag en meegebalkt uit treurigheid, neerslachtigheid of weemoed? Een beetje zoals met Allerheiligen, wanneer je treurt om anderen, mag je je nu helemaal laten gaan en een ferme mok zelfbeklag drinken. Wanneer de één met het hoofd omlaag loopt, mag een ander dat ook. Zo glijden we af naar een collectieve “jach” en valt het af te wachten of een DromenDinsdag of Wakkere Woensdag soelaas brengt.

Als ik de voorgeschiedenis niet kende of de taal van Harry en Meghan minder machtig was, zou ik blauw vooral met positieve denkbeelden bedichten. Het is de kleur van rust en vrede, van de zee en de lucht die mij (in gedachten) al zoveel vrijheid, dromen en (op)gewektheid geschonken hebben. Veel mensen hebben blauw als lievelingskleur. Dus sta me toe het enigszins bizar te vinden dat we een kleur die ook met vertrouwen geassocieerd wordt gebruiken om ons slecht te voelen.

In het nummer ‘Hang Loose’ van Alabama Shakes zit wel wat tegengif, mocht je zo’n paar dagen na die gemeenschappelijke off-day wat in de koele mist van de neerslachtigheid blijven hangen zijn:

Don’t worry, sweet baby
Don’t you ever worry about a thing
Put your worries on the shelf
Learn to love yourself
Don’t be your own worst enemy

Hang loose, hang loose
Let the ocean worry about being blue
Hang loose, hang loose
Flow with the tide and I’ma take care of you

Als je het nummer wilt voelen:

Wat zou het handig zijn om je zorgen op dat plankje te leggen en ze los te laten. Wat zou het aangenaam zijn om dat te laten rijmen met liefde voor je authentieke zelf. Wat zou het vrijheid schenken om je over te geven aan de flow van de getijden. Wat zou het onze samen-leving warmer maken indien we, met een deeg van zelf- en anderenzorg, zoete wafels bakken die de algemene zuurtegraad doen dalen.

Mag je jezelf dan nooit eens wat slechter voelen, al dan niet met een reden? Tuurlijk wel, dat overkomt ook mij. In het aanvaarden dat alles niet altijd in evenwicht is, schuilt trouwens een balans. Een minder moment hoeft daarbij niet weggelachen te worden en in de steeds zwaarder wordende rugzak van onverwerkt of ongedeeld verdriet te belanden. Durf jezelf echter de vraag te stellen in welke mate je de reden van dat gevoel kunt controleren. Want het is aangetoond dat we ons vooral zorgen maken om dingen die we eigenlijk niet kunnen bepalen.

Je kunt jezelf daarin oefenen door te vertragen en afstand te nemen via één of andere vorm van mindfulness die voor jou werkt. Kijk eens naar de… blauwe lucht of trek bewust de natuur in. Adem. Soep maken werkt ook voor mij, terwijl een makker het eerder heeft voor wafels bakken. Ik heb zijn recept recent gevolgd, omdat het lekker is en onze kippen de laatste tijd bijzonder vr-ei-gevig zijn. Zouden die zich trouwens afvragen wanneer het maandag is? Het wafelijzer heeft in ieder geval effect, dus zet het mee op dat lijstje waarmee we elkaar inspireren en aanzetten tot een hapje loslaten. Praat erover, bij een wandeling, mok soep of heerlijke wafel.

Vorige week zag ik nog een mooi beeld: een luchtballon met de boodschap dat je perspectief verruimt naarmate je stijgt. Bingo. Wat je doet, maakt niet uit. Zolang het er maar voor zorgt dat je de weemoed zo nu en dan en op termijn wat vaker inruilt voor een glimlach. Laat je daarbij niet leiden door een rondje collectief slecht voelen. Emoties zijn besmettelijk. Een andere wijsheid leert dat je je best bewust bent van de schaduw die je uitstraalt. Dan kies je beter voor een glimlach, die anderen in alle betekenissen van het woord verlicht.

Tijdens de presentatie waarin ik die luchtballon zag, deelde de spreker onderstaande video, die ik al eerder zag en waarmee ik ooit iets wilde doen. Dit lijkt me het moment om hem met een big smile op jullie los te laten: